Çünkü geldiğin yaşa kadar sen başka şeyler yaşadın ben başka.
Çünkü ben, deneyimlediğim şeylerle ilgili zihnimde farklı düşünce kalıpları belirledim.
Sen de aynı şekilde, yaşadığın şeylerle ilgili farklı düşünme şekillerini benimsedin.
Çünkü iki ayrı hayatı iki ayrı bakış açısıyla yaşayıp yorumladık.
Çünkü hepimizin aynı şeyi düşünüp hissetmesi şart değil.
Ne ben sana benim gibi hissetmedin diye kızabilirim ne de sen bana.
Görseldekine benzer şeyleri zaman zaman hepimiz düşünüyor olabiliriz. Sen de düşünmüşsündür hayatının en az bir anında.
Bu noktada, buz tutmayı beklemek yerine durumu kendin için fırsata döndürebilirsin.
Başkasını etkilenmeyen olay/tartışma her neyse, seni kötü anlamda etkiliyorsa, hayattan bile soğutuyorsa
dönüp kendine sor:
bu olayla ilgili ne geçti aklımdan? ve
tüm bunlar bana ne hissettirdi? diye..
Kendi düşüncelerini yakala çünkü seni bu kadar soğutan şey yaşadığın güncel olay değil, o düşünceler aslında.
Ne hissettin peki?
Daha önce benzer bir şey hissettin mi? Ne zaman hissettin?
Farket her şeyden önce.
Kendini farket.
Düşüncelerini, duygularını, tepkilerini farket.
Farkındalık dediğimiz aydınlığın tadına vardığında çözümün çorap söküğü gibi gelebileceğini göreceksin.
