Hepimiz zaman zaman bizi zorlayan, üzen şeyler yaşayabiliriz. Canımız yanabilir, kendimizi çıkmazda hissedebiliriz.
Üzülmek de en az sevinmek kadar doğal bir duygudur. Her zaman normal şeyler yaşamıyoruz elbet. Anormal durumlara verdiğimiz en normal tepkidir üzülmek.. Hatta şunu söyleyebilirim: üzücü bir olay yaşadığın halde üzülmüyorsan orda bir sıkıntı var demektir.
Üzüntünü bastırmaya çalışman sana daha çok zarar verir. Eğer ki bugün seni üzen bir şey yaşadıysan hakkını ver üzüntünün. Üzül üzülebildiğin kadar. Ağlayasın mı var? Ağla; ama bugün ağla. Bugünün olayı için kendini üzülmemeye şartlarsan, üzüntünü inkar edersen, kendine üzülmemek için baskı yapıp mutluluk rolü oynarsan; geçici süreliğine kendini oyalamış olursun, sen bile inanırsın üzülmediğine; peki sonra ne olur biliyor musun? -Hiç olmadık bir yerde, zamansızca bugün ağlamadığın olayın izlerini taşıyan tepkiler verirsin hem de daha şiddetli bir şekilde!
Bugünün hüznünü geleceğine taşımak mı istersin? yoksa bugün gerektiği gibi üzülüp yarınını daha güzel bir şekilde yaşamak mı? Seçim senin.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder